شعری زیبا از شیخ حسین انصاریان

بوی حسین علیه السلام

روی نیازم کجاست، سوی حسین است و بس

  قبله قلبم کجاست کوی حسین است و بس

سلسله عشق را سلسله جنبان خداست

سلسله عشق چیست موی حسین است و بس

دیدن وجه خدا گر که تو را آرزوست

وجه خدا ای عزیز روی حسین است و بس

بوی بهشت خدا از حرمش می وزد

بوی بهشت خدا بوی حسین است و بس

رحمت و لطف و کرم مهر و وفا و صفا

 بخشش و جود و عطا خوی حسین است و بس

هر که امانش دهند روز جزا از عذاب

از برکات دم و هوی حسین است و بس

کوثر و حوض بهشت زمزم و هم سلسبیل

 اندکی از قطره جوی حسین است و بس

آنکه بود طالب دیدن وجه خدا

 گو که مرادت چو من روی حسین است و بس

می طلبد هر کسی امن و امان از عذاب 

حصن امان خدا کوی حسین است و بس

حسن خدا را عیان کس نتوانست دید 

آینه حسن حق روی حسین است و بس